Κυριακή 15 Μαρτίου 2009

Ταυτόχρονα..



Η αλήθεια είναι πως δεν θέλω να το πιέζεις και να κρατάς μέσα σου ότι έχεις. Μπορείς να μου λες τα πάντα και θέλω να το κάνεις μωρό μου..

Κάντο καρδιά μου, βοήθησε με να βγω από την γωνία που εγώ η ίδια με έβαλα..

Κάντο για να σου πω μόνο κάτι τελευταίο και θα το κλείσω μετά..

Το ξέρω πως θα την βρεις και συ την άκρη σου..

Ήθελα σαν τρελή να σου μιλήσω απόψε έστω και για μια ωρίτσα μόνο. Ήξερα πως ήσουν κουρασμένος και πως είχες λιώσει αλλά το περίμενα για να κλείσουμε την μέρα μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Έτσι τουλάχιστον πίστευα. Στεναχωρήθηκα αρχικά που δεν το καταφέραμε όταν σκέφτηκα όμως καλύτερα κατάλαβα πως αυτό που άκουσα από το τηλέφωνο όταν σε πήρα ήταν ότι καλύτερο για σήμερα. Να ακούω το μωρό μου τόσο ευτυχισμένο, γεμάτο, να πλημμυρίζει από έρωτα, τόσο ανεβασμένο. Δεν μπορούσες να μου καλύτερο δώρο γι απόψε. Το κρίμα ήταν πως όταν μου το 'λεγες Μαρία σ' αγαπάω πως ήθελα τόσο πολύ να στο φωνάξω και γω να μ' ακούσεις και δεν μπορούσα. Εγώ το μόνο που θέλω είναι να είσαι χαρούμενος κι ευτυχισμένος. Σ' αγαπώ και μάλλον την έπεσες τώρα, ελπίζω να είσαι καλά αλλά να ξέρεις πως αύριο θα σε ξυπνήσω νωρίς να σε χορτάσω γιατί μου λείπεις πολύ. Καληνύχτα καρδιά μου, θα σε βλέπω στα όνειρα μου..

Θα στο πω και σήμερα για να το βάλεις καλά στο μυαλό σου. Αυτή πιστεύω πως είναι η πρώτη, η μόνη και η τελευταία αληθινή, ειλικρινής και ουσιαστική προσπάθεια που κάνουμε για να σώσουμε τον έρωτα μας. Αυτό που είχαμε, αυτό που έχουμε και αυτό που θέλουμε να έχουμε στο μέλλον. Γιατί αυτή τη φορά κάνουμε κι οι δυο μια αρχή κανονική σβήνοντας όλα αυτά που μας χαλάνε και αφήνοντας πίσω όλα αυτά που μας βαραίνουν. Τώρα το καταλάβαμε κι οι δυο πως πρέπει να συγχρονιστούμε και να τα δώσουμε όλα και οι δυο ταυτόχρονα..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.